این مقاله رابطه میان مدت تصدی مدیرعامل و رشد ارزش افزوده 94 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 الی 1391 را مورد بررسی قرار می دهد. نتایج پژوهش نشان می دهد مدت تصدی مدیرعامل رابطه ای معنی دار و منفی با رشد ارزش افزوده دارد. به بیان دیگر این پژوهش نشان داد با افزایش مدت تصدی مدیرعامل، رشد ارزش افزوده شرکت کاهش می یابد. هم چنین شواهد پژوهش نشان داد، ارزش افزوده شرکتها رابطه ای معنی دار و مستقیم با بازده دارایی ها، نسبت اهرمی و رشد فروش دارد. اما اندازه شرکت و درصد سهام متعلق به سهامدار عمده رابطه ای معنی دار با رشد ارزش افزوده شرکت ندارد.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین مدت تصدی مدیرعامل و عدم شفافیت اطلاعاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. فرضیه های پژوهش بر مبنای یک نمونه آماری متشکل از 106 شرکت طی دوره 9 ساله از سال 1388 لغایت 1396 و با استفاده از الگوهای رگرسیونی چند متغیره مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد بین مدت تصدی مدیرعامل و عدم شفافیت اطلاعات شرکت (شامل: رتبه شاخص عدم شفافیت اطلاعات شرکت، معاملات تجاری و اختلاف قیمت خرید و فروش سهام) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین مدت تصدی مدیرعامل و عدم شفافیت اطلاعات شرکت (شامل: خطای پیش بینی تحلیل گران بازار سهام و اقلام تعهدی اختیاری) رابطه معناداری وجود ندارد.

تفویض مدیریت شرکت ها به مدیران و موضوع جدایی مالکیت از مدیریت منجر به مشکل نمایندگی ناشی از وجود تفاوت در تابع مطلوبیت ذینفعان شده است. حسابرسی یکی از سازوکارهایراهبری شرکتی است که برای کاهش تضاد منافع بین مدران و سهامداران مطرح می شود. حل مشکل نمایندگی، تا حدودی اطمینان خاطر سهامداران را فراهم می کند که مدیران در تلاش هستند تا ثروت آنان حداکثر خواهد شد. هدفاینمقالهبررسیتأثیر مدت تصدی مدیرعاملبر تداوم انتخابحسابرس، دربورساوراقبهادارتهراناست. بدینمنظوردراینمقالهتعداد 97 شرکتدربازهزمانیسال های 1386-1392 برای آزمون فرضیه پژوهش انتخاب شده است. برایتجزیهوتحلیلداده ها، ازمدلرگرسیونچندگانه مبتنی بر داده های ترکیبی وجهتآزمونفرضیهازنرم افزار Eviewsاستفادهشدهاست. نتیجهحاصلازآزمونفرضیه پژوهشنشانمی دهد که مدت تصدی مدیرعامل با تداوم انتخاب حسابرس رابطه مثبت و معناداری دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین کیفیت سود و دوره تصدی مدیرعامل در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای آزمون فرضیه ها، از مدل اقلام تعهدی بال و شیواکومار (2008) و همچنین مدل باسو (1997) استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش شامل83 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در طی دوره زمانی 89-83 بود. یافته های پژوهش نشان می دهد مدیران عامل با دوره تصدی بلندمدت در مقایسه با مدیران عامل با دوره تصدی کوتاه مدت گزارشگری جسورانه تری دارند. به علاوه مدیران عامل با دوره تصدی بلند مدت در نیمه اول دوره تصدی خود در مقایسه با نیمه دوم، گزارشگری محافظه کارانه تری دارند.

1تغییر طبقه­ بندی اقلام صورت سود و زیان به عنوان ابزاری برای مدیریت سود (عملیاتی) در پژوهش­های اخیر مورد بررسی بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی وجود رفتار تغییر طبقه­بندی اقلام صورت سود و زیان به عنوان ابزاری برای مدیریت سود و تأثیر دوره تصدی مدیرعامل بر این رفتار در تغییر طبقه­بندی است. تحلیل آماری با استفاده از اطلاعات نمونه­ای متشکل از 136 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1392 تا 1400 انجام شده است. برای بررسی وجود رفتار تغییر طبقه­بندی اقلام صورت سود و زیان از رویکرد مک­وی (2006) و جهت آزمون فرضیه­ها نیز از الگوهای رگرسیونی با روش برآورد حداقل مربع­های تعمیم یافته استفاده شد. نتایج مؤید استفاده از تغییر طبقه­بندی اقلام صورت سود و زیان جهت مدیریت سود است. همچنین یافته­ها بیانگر وجود رابطه منفی معنادار بین دوره تصدی مدیرعامل و تغییر طبقه­بندی است به عبارت دیگر با افزایش دوره تصدی مدیرعامل، رفتار تغییر طبقه­بندی کاهش می­یابد؛ اما این تأثیر در سال­های اولیه تصدی مدیرعامل تفاوتی نسبت به سایر سال­های دوره تصدی ندارد. نتایج پژوهش حاضر به ادبیات مدیریت سود می افزاید و رهنمودهایی برای تحلیلگران مالی، سرمایه­گذاران و اعضای هیئت مدیره شرکت­ها ارائه می­ کند. شواهد پژوهش درک نگرانی شغلی مدیران عامل و مکانیسم شهرت مدیران را عمیق­تر می­کند و به فهم انگیزه­های تغییر طبقه­بندی کمک می­ نماید.

مالیات یکی از عوامل انگیزشی در بسیاری از تصمیم گیری ها است. تحقیقات اخیر نشان می دهند، فعالیت های مدیریت منحصراً در جهت کاهش مالیات شرکت از طریق سیاست های تقلیل دهنده مالیاتی می باشد. به منظور بررسی این امر در این پژوهش رابطه یکی از ویژگی های مدیرعامل (دوره تصدی) و برنامه ریزی مالیاتی مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر روش اجرا، توصیفی-همبستگی و از نظر نوع داده ها، کمّی می باشد. در این پژوهش برای جمع آوری داده های مربوط به متغیرهای پژوهش از صورت های مالی حسابرسی شده استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و برای تعیین نمونه پژوهش از روش غربالگری طی بازه زمانی سال 1391 تا 1395 استفاده شده است. همچنین از مدل رگرسیون چندگانه جهت تجزیه و تحلیل داده ها بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان می دهد، رابطه منفی و معنادار بین دوره تصدی مدیرعامل و برنامه ریزی مالیاتی وجود دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

کیفیت حسابرسی، برای تداوم فعالیت موسسات حسابرسی بسیار حیاتی است و آینده حرفه حسابرسی تا حد قابل ملاحظه ای به آن بستگی دارد. از آنجایی که کیفیت حسابرسی یک ساختار پنهان چند بعدی دارد، اندازه گیری آن مشکل است. بنابراین، تعریف جامعی از کیفیت حسابرسی که در برگیرنده همه انواع حسابرسی باشد وجود ندارد. از این رو، این تحقیق به بررسی دو شاخص مهم در تعیین کیفیت حسابرسی، یعنی دوره تصدی حسابرس و اندازه موسسه حسابرسی پرداخته است.مساله تحقیق این است که، آیا دوره تصدی حسابرس با کیفیت حسابرسی ارتباط معناداری دارد و در صورت ارتباط، آیا اندازه موسسه حسابرسی تاثیری بر این ارتباط می گذارد؟ در این تحقیق، پیش بینی شده است که دوره تصدی حسابرس، اقلام تعهدی اختیاری را به عنوان کیفیت حسابرسی توضیح دهد، همجنین اندازه موسسه حسابرسی می تواند قدرت توضیح دهندگی کیفیت حسابرسی را افزایش دهد. این تحقیق از نوع تحقیق های توصیفی – همبستگی است و از روش پانل جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. جهت آزمون فرضیه های تحقیق، اطلاعات حسابداری 91 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1381 الی 1391 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین کیفیت حسابرسی و دو متغیر دوره تصدی حسابرس و اندازه موسسه حسابرسی، رابطه معنی داری وجود دارد، اما اندازه موسسه حسابرسی، رابطه بین کیفیت حسابرسی و دوره تصدی حسابرس را افزایش نمی دهد.